Autor zdjęcia/źródło: 123 RF @
Chwalenie kontrolowane
Chwalenie jest tak samo niezbędne jak krytykowanie. Nie można bowiem ciągle krytykować i pouczać. Takie zachowanie bowiem obniża samoocenę i poczucie własnej wartości. Człowiek staje się nieśmiały i czuje się gorszy od innych, jeśli nie usłyszy dobrego słowa na swój temat. Chwalenie buduje w nim poczucie, że jest w czymś dobry – ma swój talent! Pomaga mu także znaleźć swoje mocne strony i ciągle je rozwijać.
| Dobieranie dziecku koleżanek i kolegów - dobry pomysł? |
Jednak trzeba pamiętać o pewnym umiarze! Nie można tylko chwalić albo tylko krytykować. Jeśli dziecko słyszy same pozytywne opinie, przyzwyczaja się do tego i wie, że czeka ją tylko sukces. Brakuje jej pokory i myśli, że zawsze wszystko jej się uda, bo jest idealna! Każdemu potrzebna jest świadomość posiadania zalet i wad, czyli mocnych i słabych stron. To pomaga w rozwoju osobistym i zawodowym oraz stawaniu się lepszym. Chwalenie pokazuje nasze mocne strony, a krytyka pomaga ulepszyć niedoskonałości.
Krytyka sposobem na sukces
Głównym celem krytyki jest zwrócenie uwagi na pewne zagadnienia, rozwiązania i pomysły, by tylko je ulepszyć i udoskonalić! Jednak mimo to nie jest odbierana z uśmiechem na twarzy przez krytykowanego. Krytykowany młody człowiek może przyjąć negatywne słowa z pokorą lub ostatecznie się obrazić. To, jaka jest jego reakcja zależy od osobowości. Typ osobowości decyduje o tym, jak pracujemy, radzimy sobie ze stresem lub presją czasu oraz w jaki sposób przyjmujemy negatywne słowna na temat swoich wyników i efektywności pracy.
| Jak nasze dzieci znoszą porażki? |
Najlepiej krytykuje się sangwinika, ponieważ dzięki luźnemu i swobodnemu podejściu do życia nie przejmuje się porażkami i błędami. Dlatego nie załamuje się i nie denerwuje go to, że ktoś zwróci mu uwagę. Najgorzej krytykę przeżywa perfekcjonista – idealista. Do każdego zadania podchodzi poważnie i poświęca mu dużo czasu. Wie, że to, co zrobił jest doskonałe i nie ma sobie nic do zarzucenia. Dlatego krytyka jest dla niego totalną porażką – załamuje się, odcina i obraża na krytykującego! W jego przypadku najlepsza jest tylko subtelna, delikatna i konstruktywna krytyka!
