Inscenizacja ,,Rozmowa z dziadkiem”
DZIECKO I:
Dziadku, kiedy byłeś
jak my, dzieckiem małym,
jakie bajki w telewizji
dzieci oglądały?
DZIADEK:
Dzieci, wy nie wiecie przecież –
telewizji wtedy
nie było na świecie.
DZIECKO II:
Dziadku, gdy lat miałeś
tyle co my teraz,
czy cię też interesował
ekran komputera?
DZIADEK:
Dzieci, wy nie wiecie przecież –
komputerów wtedy
nie było na świecie.
DZIECKO III:
Pewnie w czasach, kiedy
byłeś małym chłopcem,
układanie z klocków lego
nie było ci obce.
DZIADEK:
Dzieci, wy nie wiecie przecież –
Klocków lego wtedy
nie było na świecie.
DZIECKO IV:
Takim opowieściom
aż trudno dać wiarę!
Tamte czasy być musiały
bardzo smutne, szare.
DZIADEK:
Nawet nie wiesz, wnusiu
jak bardzo się mylisz.
Ja bym do tamtych czasów
wrócił w każdej chwili.
Śpiew wszystkich dzieci na melodię ,,Zawsze niech będzie słońce”.
Zawsze niech będzie Babcia.
Zawsze niech będzie Dziadek.
Zawsze niech będą z nami.
Niech nam żyją sto lat.
Recytacja wiersza
My swoje Babcie i Dziadków bardzo kochamy
I o ich święcie też pamiętamy.
Wręczymy prezenty, ucałujemy
I przyrzekamy: grzeczni będziemy.
Złożenie życzeń babciom i dziadkom przez nauczycielki.
Wręczenie upominków przez dzieci.
Wspólny, słodki poczęstunek.
A jak tę wyjatkową uroczystość przeżywają Wasze maluchy?
Czy też przygotowują się do przedstawienia dla dziadków w przedszkolu czy szkole?
A może mają ferie i robią dla swoich dziadków jakąś specjalną niespodziankę, samodzielnie (oczywiscie z niewielką pomocą rodziców :) w domu?
