Jest to dział terapii zajęciowej, która wykorzystuje wybrane materiały czytelnicze jako pomoc terapeutyczną w medycynie i psychiatrii, a także poradnictwo w rozwiązywaniu problemów osobistych przez ukierunkowane czytanie.
Biblioterapia pomaga w procesie rozwoju dzieci i młodzieży, przyczynia się do integracji osób niepełnosprawnych, nieprzystosowanych społecznie, z zaburzonym zachowaniem.
Biblioterapia ma na celu likwidowanie niepożądanych stanów psychicznych, takich jak lęk, poczucie mniejszej wartości, osamotnienie, nuda czy apatia. Celem stosowania książki w terapii jest poza tym rozwój osobowości, pomoc w rozwiązywaniu trudnych sytuacji.
U dzieci terapia te ma na celu niwelowanie leków i napięć (między innymi związanych z niechęcią do czytania i nauki) oraz pokonywanie trudności szkolnych, a także wykrywanie, diagnozowanie oraz stymulowanie potrzeb i uzdolnień.
R. J. Rubin wyróżnił trzy rodzaje biblioterapii:
Instytucjonalna – Informuje chorego i zapewnienia mu odpowiednią rehabilitację i rekreację.
Kliniczna – wyrabia u pacjenta zdolność "wglądu" w siebie, co ma doprowadzić do zmiany jego sytuacji psychicznej.
Rozwojowa – pomoc osobom zdrowym w sensie fizycznym i psychicznym w rozwiązywaniu istotnych dla nich problemów.
Nie masz konta? Zaloguj się, aby dzielić się z innymi swoją wiedzą.