Wybiórczość pokarmowa u dziecka: Jak sobie z nią radzić i unikać niedoborów?

Dziecko, które niezbyt chętnie je lub unika pewnych pokarmów, to nie lada wyzwanie dla rodziców. Z jednej strony chcieliby oni, aby maluch się najadał i nie miał niedoborów witamin i minerałów. Jednak z drugiej strony, wiemy, że nie należy zmuszać dzieci do jedzenia, ani stosować babcinych technik polegających na wywołaniu poczucia winy, gdy maluch nie chce już jeść, a babci jest tak strasznie smutno z tego powodu... Przypominamy: emocje babci to problem babci, nie dziecka. Poczucie winy u dziecka, gdy nie spełnia czyichś oczekiwań może skutkować w przyszłości przekraczaniem własnych granic dla zadowolenia innych. Kiedy więc niejedzenie zmienia się w wybiórczość pokarmową u dziecka i co możemy z nią zrobić?

Czym jest wybiórczość pokarmowa u dziecka?

Dzieci w różnym wieku i na różnych etapach rozwoju mogą wykazywać opór wobec różnorodnych smaków i tekstur jedzenia, co może prowadzić do niedoborów pokarmowych i utrudniać codzienne posiłki. Czym jest wybiórczość pokarmowa? Wybiórczością pokarmową u dziecka będziemy nazywać utrwalone zachowanie, polegające na braku chęci i odmawiania jedzenia pewnych pokarmów, czy tekstur, które występuje przez dłuższy czas. Warto zrozumieć, jak skutecznie radzić sobie z wybiórczością pokarmową u dziecka, wspierać je i zachęcać je do próbowania nowych potraw.

Wybiórczość pokarmowa: zrozum i zaakceptuj problem

Pierwszym krokiem w radzeniu sobie z wybiórczością pokarmową u dziecka jest zrozumienie, że niektóre preferencje smakowe mogą być naturalne. Badania wskazują, że wiele maluchów ma etapy, kiedy są bardziej wybredne, a to związane jest z procesem poznawczym i rozwojem sensorycznym. Ważne jest, aby nie traktować tego, jako problemu, ale raczej, jako etap rozwojowy, który wymaga cierpliwości i zrozumienia. Jeśli jednak etap ten u Twojego dziecka zbytnio się wydłuża, a dziecko je tylko kilka pokarmów lub kilka grup pokarmowych i zdecydowania odmawia próbowania innych potraw, warto skonsultować się ze specjalistą, który oceni, czy mamy już do czynienia z wybiórczością pokarmową.

Pamiętajmy również, że każde dziecko jest inne, i to, co działa dla jednego, niekoniecznie zadziała dla drugiego. Istotne jest dostosowanie podejścia do indywidualnych potrzeb i preferencji dziecka.

Zachęcaj do różnorodnej żywności i nie poddawaj się!

Aby unikać niedoborów pokarmowych, ważne jest wprowadzanie różnorodnych produktów do diety dziecka z wybiórczością pokarmową. Zróżnicowane dania dostarczą różnych składników odżywczych, wspomagając prawidłowy rozwój. Warto eksperymentować z różnymi przepisami i metodami przygotowywania potraw, aby urozmaicić smaki i tekstury. Dlatego włącz dziecko do wspólnego przygotowania potrwa, co pozwoli oswoić mu się z zapachem czy konsystencją.

Zachęcaj również do próbowania nowych rzeczy – np. kładąc je na talerzyku obok, podczas obiadu. Pamiętaj jednak, że zanim dziecko z wybiórczością pokarmową w ogóle zdecyduje się spróbować nową potrawę, możecie potrzebować kilkunastu – kilkudziesięciu takich prób. Dlatego cierpliwość i nienaleganie jest tutaj kluczowe. Nie zawsze łatwo jest przekonać dziecko do spróbowania nowych potraw. Warto wprowadzać nowe smaki stopniowo, dodając je powoli do ulubionych posiłków. Dziecko może potrzebować czasu, aby oswoić się z nowym smakiem, więc nie należy się zniechęcać, jeśli pierwsze próby nie będą udane.

Pamiętaj też, że niektóre dzieci mogą po prostu nie lubić pewnych form podania posiłku – na przykład kaszy polanej sosem z mięskiem. Ale chętnie zjedzą te potrawy, gdy będą leżeć obok siebie.

Nie tylko wspólne gotowanie

Zaangażowanie dziecka w proces gotowania, ale również zakupów i na przykład wybierania świeżych warzyw na targu, może być skutecznym sposobem na zainteresowanie je jedzeniem. Pozwól dziecku wybierać produkty spożywcze, zachęcaj do pomocy w kuchni, a nawet razem przygotowujcie posiłki i sprzątajcie po nich. Dzieci z wybiórczością pokarmową o wiele chętniej jedzą i próbują potrawy, które same przygotowały.

Stwórz przyjazny stół podczas posiłków

Ważne jest, aby posiłki były postrzegane jako czas przyjemności i wspólnego spędzania czasu, a nie jako walka z niejedzeniem. Unikaj presji i stresu przy stole. Zamiast tego, rozmawiajcie o dniu, dzielcie się wrażeniami i twórzcie pozytywną atmosferę. Postaraj się, aby proponowanie dziecku nowych potraw odbywało się w miłej atmosferze. Ważne jest, aby tworzyć pozytywne doświadczenia związane z jedzeniem.

CZYTAJ TEŻ >> Kalendarz szczepień 2024 >>