„To nie ja zbiłem szybę”
Tylko nie krzycz! Wiemy, że jesteś zdenerwowana, bo maluch stale coś zbroi, ale nauka szczerości w przypadku jawnych przewinień dzieci to bardzo istotna lekcja. W tym przypadku koniecznie trzeba wspólnie dociekać prawdy i oczekiwać, że malec się przyzna. Nie możemy nauczyć dziecka unikania odpowiedzialności. Nie strasz więc surową karą, nawet jeśli sytuacja jest naprawdę denerwująca, postaraj się pohamować emocje i skupić na problemie. Pokaż dziecku, że wzięcie na siebie odpowiedzialności za własne przewinienia to już 50% sukcesu. Porozmawiaj z dzieckiem jak do tego doszło i ustal czy czyn był popełniony celowo, czy przypadkiem. Wymyśl razem z dzieckiem sposób w jaki można naprawić straty. Zaangażuj dziecko w naprawianie problemu.
„Jestem najlepszy w klasie”
Często kłamstwa zaczynają się w wieku szkolnym u bardzo ambitnych dzieci, którym stawia się zbyt wysokie wymagania. Naucz siebie i dziecko doceniać realne, drobne sukcesy. Pamiętaj, że czasem lepiej być dobrym w jednym przedmiocie, a nie we wszystkich. Dzieciństwo jest też po to przecież, żeby się dobrze bawić. Dziecko które nagminnie podkreśla swoje osiągnięcia, potrzebuje Twojej akceptacji. Zapewniaj je często o swoich uczuciach i nie dopuszczaj do sytuacji, kiedy ocenami zaskarbia sobie Twoją miłość.
