Czytając teraz mnóstwo artykułów na temat cukrzycy ciążowej wiem, że miałam mnóstwo objawów, które można by powiązać z moją dolegliwością, ale ja wiązałam je po prostu z moim „odmiennym” przecież stanem i nawet nie wspominałam o nich mojej pani doktor. Zaczęłam bardzo dużo pić, ciągle biegałam do toalety (a mocz za każdym razem był bardzo obfity), odczuwałam ciągłe zmęczenie, nie narzekałam na brak apetytu i początkowo dużo przytyłam, po czym nagle, przy tym wciąż dopisującym apetycie zaczęłam chudnąć. W ciągu jednego tygodnia schudłam aż 3 kg! Ale która ciężarna nie biega często do ubikacji, nie czuje się zmęczona bardziej niż zwykle?
Między 24 a 28 tygodniem ciąży lekarka zleciła mi rutynowe badanie tzw. test obciążenia glukozą. Poziom glukozy na czczo nie budził obaw, natomiast w godzinę po wypiciu roztworu 50 g glukozy poziom cukru we krwi wyniósł 175,6 mg/dl. Już odbierając wyniki mogłam porównać wyniki z wartościami referencyjnymi i wiedziałam, że to trochę za dużo. Ale jakoś specjalnie się tym wtedy nie przejęłam…
Kilka dni później miałam wyznaczoną wizytę u ginekologa. Pierwsze wówczas pytanie brzmiało: „Czy pani je dużo słodyczy?” Otóż ja słodyczy prawie w ogóle nie jadam… Nie mówię, że wcale, bo zdarzy się batonik jakiś raz w tygodniu, czy parę kostek czekolady kilka razy w miesiącu, ale to chyba nie jest dużo… „A czy u pani w rodzinie są osoby, które chorują na cukrzycę?” No tak, choruje Babcia i jeden z jej synów. „A mama?” A z moją Mamą to jest tak, że ona raczej unika lekarzy, kontakt z przychodnią to miała jakieś 10 lat temu… „To niedobrze, mama powinna się koniecznie przebadać… Dam pani skierowanie do poradni diabetologicznej… Być może to tylko cukrzyca ciążowa, która po porodzie minie, ale ze względu na fakt, że u pani w rodzinie są osoby chore na cukrzycę, jest pani w grupie wysokiego ryzyka i powinna pani jak najszybciej skontaktować się z diabetologiem. Niech się pani nie martwi na zapas, bo przeważnie wystarczy przestrzeganie odpowiedniej diety i pewnych zasad w żywieniu. W skrajnych przypadkach zachodzi potrzeba włączenia insuliny…” Dla mnie to wszystko brzmiało jak jakiś wyrok. Nigdy wcześniej nie miałam żadnych problemów z cukrem. Cukrzyca zawsze kojarzyła mi się z otyłymi osobami, w wieku raczej mojej Babci niż moim…
Dość szybko udało mi się umówić w Wojewódzkiej Poradni Chorych na Cukrzycę przy Katedrze i Klinice Chorób Wewnętrznych, Diabetologii i Nefrologii Śląskiej Akademii Medycznej (która jak się dowiedziałam jest poradnią referencyjną w moim województwie i wszystkie ciężarne chore na cukrzycę są tam kierowane). Przemiła pani diabetolog przeprowadziła krótki wywiad, na którego podstawie potwierdziła, że to cukrzyca ciążowa. Dostałam glukometr i przeszłam szkolenie u dietetyczki.
Ogólne zasady są następujące:
- Rezygnacja ze słodyczy, ograniczenie potraw i produktów zawierających cukier.
- Jedzenie często, ale w małych ilościach. Powinno się zjeść 5-6 posiłków o regularnych porach pierwsze, drugie śniadanie, obiad, podwieczorek, kolację i tzw. drugą kolację (ostatni posiłek przed snem, ale spożywany nie później niż o 22.00
- Dzienna wartość kaloryczna wszystkich posiłków nie powinna przekraczać 2300-2500 kcal.
- Duże znaczenie mają tzw. drugie posiłki - drugie śniadanie i druga kolacja. Ten ostatni posiłek pozwala uniknąć nocnego niedocukrzenia w organizmie ciężarnej.
- Dzienna racja pokarmowa powinna zawierać 40-50 proc. węglowodanów (ciemne pieczywo, kasze, warzywa, niektóre owoce), 30 proc. białek i 20-30 proc. tłuszczów.
- Dieta winna być bogata w błonnik, który hamuje nadmierne wchłanianie glukozy. (Jarzyny, owoce, koniecznie jedzone ze skórką, a pomarańcze, czy grejpfruty ze wszystkimi błonkami i produkty zbożowe)
- Wybieramy tylko chude mięsa (drób, ryby, chuda cielęcina). Unikamy wieprzowiny. Mięsa gotujemy w wodzie lub na parze, bez dodatku tłuszczu albo dusimy z użyciem folii, „rękawów” lub pergaminu. Można je też grillować, ale nie obsmażać.
- Wybieramy chudy nabiał o niskiej zawartości tłuszczu, bez dodatku owoców (czyli odpadają jogurty owocowe).
- Ograniczamy tłuszcze zwierzęce na rzecz roślinnych - zwierzęce zastępujemy oliwą z oliwy, olejem rzepakowym i sojowym.
- Unikamy żółtych serów, tłustych twarogów, śmietany. Zapominamy o majonezie, frytkach, plackach ziemniaczanych ;(, racuchach i kotletach.
Na czczo i do 1,5 h (najlepiej po 1 h) po zjedzeniu trzech głównych posiłków (po śniadaniu, obiedzie i kolacji) muszę pamiętać o zmierzeniu sobie poziomu cukru gleukometrem… Jeszcze mi to nie weszło w krew, więc za każdym razem ustawiam sobie w telefonie alarm… Trochę to kłopotliwe, bo ostatnio mi przyszło mierzyć poziom cukru będąc w kinie. Martwi mnie jedynie fakt, że czasem zdarza się, że mimo przestrzeganej diety, poziom cukru i tak mam za wysoki :(
Za kilka dni czeka mnie kolejna wizyta w Zabrzu. Mam nadzieję, że moje wyniki będą na tyle zadawalające, że będę mogła zostać przy samej diecie, bez włączania insuliny. I jeszcze jedna rzecz mnie niepokoi. Słyszałam, że przy cukrzycy ciężarnych często rodzą się dzieci dużych rozmiarów, nawet do 5 kg. W takiej sytuacji naturalny poród, na który ja tak bardzo liczę, jest ryzykowny i lekarze zalecają cesarskie cięcie... Pozostaje mi jedynie mieć nadzieję, że wszystko będzie dobrze…
