W ciągu ostatnich kilkunastu lat możemy zaobserwować coraz to nowe przykłady swoistej nowomowy - nie tylko w mediach, ale i w społecznych dyskusjach. Nowomowa przeniknęła do języka codziennego... Na czym to polega? Na nie nazywaniu rzeczy po imieniu, na nadawaniu pojęciom nowych znaczeń.
Na przykład:
wolny związek - kurde, co to jest? Albo coś jest z czymś związane albo nie. Albo dwoje ludzi tworzy związek albo nie.
orientacja seksualna - jest tylko jedna. Reszta to, jak Kucharczak powiedział, dezorientacje.
Już nie wspominam nawet takich przykładów, jak nazywanie zabijania dziecka nienarodzonego zabiegiem medycznym, usługą medyczną...
Wolny zwiazek - czyli nie związany więzami małżeństwa, dla mnie to oczywiste. A w kwestii orientacji to kiedy Ty w koću zreformujesz trochę swoje poglądy? I wyjrzysz nieco ze swojej konserwy? Świat nie jest czarno-biały, a ludzie są różni i trzeba im dac żyć jak chcą.
, jeszcze inne przykłady można by podać. To znak czasu.
dla tych, którzy dewiacji nie tolerują.
Pod jednym wszakże warunkiem
- że owa dewiacja nie krzywdzi nikogo. A skoro nie rodzi krzywdy, nie jest dewiacją. Zatem nie jest dewiacją: wolny związek, homoseksulalizm, techniki seksualne, na które godzą się partnerzy, transwestycyzm, ba! feminizm też 
.
Jednakowoż wielu moralistów, chciałoby kazać żyć innym wg norm, jakie im są bliskie. Wszystko, co nie mieści się w ich kanonie piętnują i nadają nazwę: dewiacji.
W obronie czystości, niezmienności normy sami niebezpiecznie dewiują w kierunku dewiacyjnej ( dewocyjnej?) nietolerancji.
Do refleksji:
Żebym nie zasłaniał sobą Ciebie
nie zawracał Ci głowy kiedy układasz pasjanse gwiazd
nie tłumaczył stale cierpienia --- niech zostanie jak skała ciszy
nie spacerował po Biblii jak paw z zieloną szyją
nie liczył grzechów lżejszych od śniegu
nie kochał długo i niepewnie
nie załamywał rąk nad okiem Opatrzności---
żeby serce moje nie toczyło się jak krzywe koło
żeby mi nie uderzyła do głowy świecąca woda sodowa
żebym nie palił grzesznika dla jego dobra
żebym nie tupał na tych co stanęli w połowie drogi
pomiędzy niewiarą a ciepłem
nie szczekał przez sen
a zawsze wiedział że nawet największego świętego
niesie jak lichą słomkę mrówka wiary
ks. Jan Twardowski
