Ładnie chodzić.. - Forum

A tu jeszcze jest ciekawy artykuł na ten temat, przypadkiem na niego trafiłam:

https://www.familie.pl/artykul/Co-mowi-o-Tobie-Twoj-chod,5285,4.html

Ja podobno chodzę jak moja prababcia; głowa wysoko i zasuwam Nie umiem wolno chodzić, chyba że idę na spacer :)

Ja kiedyś słyszałam że ładnie chodze ale jak jest teraz to nie mam pojęcia.. pewnie trochę się zepsułam z tym chodzeniem.. 

O tak... i myślę, że mój chód  nawet dobry jest...

Uaktywniam link...

nigdy sie nad tym nie zastanawiałam....ale ja napewno sie garbię:/

Chodze prosto, nogi stawiam równiez prosto. 

Taki mały dodatek nauki ładnego chodzenia

Kobiety z natury poruszają się płynniej niż mężczyźni. Kobiece ciało jest w swej budowie bardziej elastyczne, jest lżejsze, ma mniej mięśni i bardziej giętkie ścięgna. To wszystko pozwala na bardziej subtelne ruchy. Płynność ta odzwierciedlana jest w przenoszeniu ciężaru ciała z nogi na nogę, w ruchu ramionami, w harmonii całego ciała. Kobiety po prostu ładniej się poruszają, ładniej tańczą. To wszystko dzięki naturalnej płynności, płynności, której mężczyzna musi się niestety nauczyć. 

Nogi zawsze powinny być blisko siebie. Tak podczas siedzenia, jak podczas chodzenia. Jeśli nosisz sukienkę lub spódniczkę, trzymanie nóg blisko siebie powinno być twoim instynktownym odruchem. W chodzie oznacza to, że kolejne kroki powinny być stawiana wręcz na linii prostej (nie przesadzajmy jednak i nie krzyżujmy nóg!!!). Ważne jest także ułożenie stóp – stopy powinny być stawiane równolegle, a nie pod kątem. 

Kolejny istotny element, to długość kroku – kobiety robią dużo mniejsze kroki niż mężczyźni.Jak wiadomo, kobiety mają dość odmienną budowę miednicy, mają też w biodrach więcej tkanki tłuszczowej. To sprawia, że kobiety podczas chodzenie dużo mocniej poruszają biodrami niż mężczyźni. Przy męskiej budowie ciała trudno jest „kręcić tyłkiem” – skoro się nie da, nie należy robić tego na siłę. Oczywiście pewien ruch w biodrach jest wskazany, ale nie powinien być przesadzony. 

 Kobieca sylwetka powinna być wyprostowana, ramiona wygięte lekko do tyłu, głowa wyprostowana, brzuch wciągnięty. Nie garbimy się, nie kurczymy w ramionach. Głowę trzymamy prosto – nie zadzieramy jej góry, ale jednocześnie nie patrzymy ciągle pod nogi. Idziemy z gracją, miękko, bez niepotrzebnego podskakiwania z nogi na nogę. Nie widać jak przenosimy ciężar ciała. Idziemy płynnie, zdecydowanie i równo. Jak to ćwiczyć? Jak nasze babki - zacznij chodzić z książką na głowie. 

Żeby utrudnić ci zadanie powiem jeszcze, że przy tym wszystkim należy wyglądać naturalnie i luźno. Nie usztywniamy żadnej części ciała! Do tego wszystkiego dodajemy uśmiech. Taak! O to właśnie chodzi! Bo chodzenie jest radością! 

Zaczynam od dziś

Jak się nie pilnuję chodzę jak kaczka palcami do środka.

Sposób w jaki chodzimy pokazuje jakie jesteśmy, dlatego warto zwrócić na to uwagę. W moim przypadku niestety nie wygląda to najlepiej - kiedyś nawet uczyłam się ładnego chodzenia, ale odpuściłam, ponieważ nie miałam ochoty niczego udawać, jak to wtedy sobie tłumaczyłam. Nie bierzcie ze mnie przykładu! Taka mała-wielka zmiana jak poprawienie sposobu chodzenia - wyprostowana postawa, dumnie uniesiony podbródek, płynne ruchy może niepostrzeżenie wpłynąć na to co się dzieje w głowie i to bardzo pozytywnie! I to nawet nie są domysły - tak po prostu jest i to działa.

Chyba jedyna dobra rzecz, jaką robię dla samej siebie przy codziennym chodzeniu to torba noszona na skos (dzięki temu jest blisko ciała tak jak lubię i w żaden sposób nie przeszkadza mi w autobusie, poza tym mam na oku pluszaka z brelokiem od mamy) i wygodne buty. W żaden sposób nie poprawia to mojego wizerunku, ale przynajmniej nie chodzę z torbą kolebiącą się w okolicy kolan. ;)