Wykorzystywanie i krytyka. - Forum

U nas bałaganu nie ma, obiad jest codziennie, wysprzątane wszystkie kąciki najdrobniejszy pyłek nie ma u mnie szans z racji tego, że bardzo lubię porządek.... Ale to wciąz za mało...

No to sama zapędziłaś się do kieratu. Może troszeczkę mniej polub porządek a bardziej siebie. 

Mężczyźni nie widzą porządku, oni widzą tylko bałagan. Nie widzą jak kobieta tyra, widzą tylko jak leży. 

I Twój mężczyzna nie jest wyjątkiem. 

Czas abyś malutkimi kroczkami przygotowywała jego do sytuacji, gdy będziesz starsza i nie dasz rady tak zaginać. 

A zacznij od tego, że gdy nikt nie widzi, to odpoczywaj a pracuj gdy na ciebie patrzą. W domu bardzo to się sprawdza. Uwierz mi. 

Na taki pomysł bym nie wpadała.... 

Ale mi nie chodzi o to, że ja muszę robić, sprzątać itd... Chodzi mi głównie o to, że chciałabym trochę szacunku, a nie ciągle z buzią na mnie....

 To prawda...Ale jak to zmienić? Co zrobić, aby najbliżsi nas szanowali za to, co dla nich robimy????

Może nie wypominać , jak my to ciężko pracujemy a oni nas nie doceniają. A więc nie wymuszać szacunku. Może nie przesadzać z tymi porządkami. Ja już dawno wyrosłam z tego, że ciągle ganiałam ze szmatką do kurzu. 

Może zabrać po obiedzie bliskich na spacer aby nie widzieli"bałaganu " i " brudu"?

Wrzuć na luz, rób swoje dla siebie i swojej rodzinki i z rodzinką -  pozostali niech sami po sobie sprzątają, gotują itp. to może wtedy docenią, że jednak coś dla nich robiłaś...

Ja akurat tego nie wspominam wogóle...Po co, skoro i tak jest tak, że ja jestem tym domowym nierobem, bo nie pracuję i nie przynoszę pieniążków do domu....

Tylko bardzo boli wieczne słuchanie jaka jestem a jaka powinnam być...I to mówienie do sąsiadów....Aż sąsiadka zwróciła uwagę, że u nas jest błysk, cud- miód i nie ma czego się czepiac....

O to chodzi, że ja robię to chętnie. I chcę to robić, ale najbliższym jeszcze mało.... A ja po prostu więcej nie daję rady.

No to niech mąż Ci powie jak jego zdaniem ma być dana rzecz zrobiona?Dałaś sie wciągnąć,wykorzystać.Postaw na swoim,ugotuj podaj obiad,zjedz sama na spokojnie,wstaw naczynia do zlewu i niech stoją.Piszesz o nastawienu innych ludzi do siebie ale to nie są "inne"osoby tylko twój mąż.

Podpatrz ,jak teśc zwraca sie do zony,innych kobiet w rodzinie,może tu znajdziesz rozwiązanie ,dlaczego mąz jest taki.Inna przyczyna może byc silny stres w pracy i na Tobie sie potem wyładowuje.Powodów może byc mnostwo,jednak problemem jest Twoja chyba zbyt niska samoocena.Jezeli wiąze sie ona z brakiem zarabiania pieniedzy,to idz do pracy,nawet na pól etatu,bedziesz miec swoje pieniadze.Jesli masz dzieci, to nie są one tylko twoje,na czas pracy niech maz znajdzie opiekę.Jako argument podaj,ze masz dosc wysluchiwania ,że jestes darmozjadem.Nie wiem,jak jest miedzy wami,czy jest wielka milosc, czy polaczyla was typowa wpadka, może mąz po prostu cie nie kocha,dlatego wszystko go drazni.Faceci na ogól sa egoistami,widza tylko swoje osiagniecia a twoje porazki ...taka konstrukcja ;))

Czesto sie slyszy od faceta ....pomagam ci w domu ... jedyne co powinnysmy odpowiedziec to ...to twoj dom,wszystko ci wolno w nim zrobic,ugotowac,poprac,posprzatac ;))

To,że nie pracujesz nie powinno miec wplywu na wasze relacje,chyba,że maz nie jest sam w stanie zarobic na dom , stresuje sie tym a nie chce cie zmuszac,zebys zarabiala,Stad moga byc jego przytyki,ze jestes leniwa,bo inne dbaja o dom i jeszcze pracuja.

Faceta nie zmienisz, mozesz zmienic jedynie siebie ,a dzieki temu i jego nastawienie.Jesli masz dzieci,pomysl,że podswiadomie kreujecie im taki model rodziny, nie chcesz tego prawda?

Idz za radą kolezanek,odpusc, nie posprzataj,nie ugotuj, idz na spacer ,jak wroci z pracy powiedz... codzien slysze,że nic nie robie, no to dzis nic nie robilam i wiesz co? mile uczucie.Nie poprawiaj poduszek, nie cierp,że obiadu nie zjedli, jeden dzien na płatkach nikogo nie zabił.

Stara zasada brzmi - Człowiek ma to,na co sie zgadza . Niestety :)

Dziewczyny, macie we wszystkim rację.... I to, że dałam się tak omotać, to po części moja wina...

Jednak nie potrafię wstawić naczyń do zlewu i odejść, nie potrafię zrobić tak, żeby w domu nie było posprzątane.... 

Mgła, masz rację. Moja samoocena jest niska, nawet bardzo niska...

Szukam sposobu, aby to wszystko wyprostować, a nie potrafię zrobić kroku naprzód i po prostu olać wszyststkiego. Nie mogę patrzeć jak jest syf...

Mam nadzieję, że dojrzeje do decyzji, aby w końcu olać spreawę i pójść sobie na miasto, gdy w domu nie bedzie posprzątane..... mała rzecz- a jaka trudna....

Wiem, że to trudne, ale w tkaiej sytuacji trzeba nauczyć się asertywności i być konsekwentną. Rozmawiałaś szczerze z bliskimi?  Próbowałaś opowiedzieć im, co czujesz? Może tak się przyzwyczaili do tego, że ciagle im usługujesz, że nie zauważają, jak się wobec Ciebie zachowują?

Powinnaś powiedzieć twardo, że nie będziesz ich służącą. Nie wiem, w jakim wieku masz dzieci, ale mąż z pewnością powinien pomóc ci w domowych obowiązkach, no, przynajmniej sprzątając po sobie. To samo młodsi członkowie rodziny. Proponuje zorbić rodzinną naradę i podzielić obowiązki pomiędzy wszystkich.

A Ty znajdź sobie jakieś hobby, zajęcie, coś tylko dla siebie, czemu będziesz poświęcać czas. Dzięki temu poczujesz się bardziej dowartościowana i odpoczniesz.

Rozmawiałam nie raz, nie dwa...... To daje efekty tylko na chwilę, za kilka godzin jest to samo.....

No to chyba czas zacząć rozdzielać domowe prace między domowników Przecież nie musisz robić wszystkiego sama. Za bardzo nakręciłaś się chyba tym sprzątaniem. Zarzynasz się totalnie a i tak widzisz, że to nie ma sensu. Przecież nie mieszkasz w domu sama.