KONKURS! Jak motywujemy nasze dzieci do twórczej zabawy? - Forum

Witam!

Nasz wesoły malec ma niecałe 3 latka, więc wkroczył już wspólnie z rodzicami w świat dziecięcej wyobraźni i twórczych zabaw.

To świat MAGICZNY i BAJKOWY, a co najważniejsze BARDZO KOLOROWY!

Mieszkają w nim kredki, pisaki czy pastele i one współpracują z białym przyjacielem.

Kartka papieru daje milion możliwości na stworzenie z niej dziecięcego arcydzieła.

Wprowadzenie synka do bram Twórczego Świata to droga przez zabawę, która rozwija i powoduje wiele uśmiechu u całej rodzinki.

Razem rysujemy bajkowe krainy i mieszkańców owych krain.

Organizujemy warsztaty malarskie w naszym ogrodzie, gdzie wszystko i wszystkich można ubrudzić do woli. Można malować i nóżkami i rączkami czy paluszkami!

Można nawet pomalować trawę na czerwono i uśmiechać się do słońca, które daje nam inspiracje i przyspiesza proces wysychania naszych dzieł.

Nasz Twórczy Świat to również dom dla ciastoliny, piaskoliny czy popularnej plasteliny z której powstał wesoły bohater bajki.

Wspólnie budujemy domki, zamki i inne (s)twory z piasku czy błotka, które tak dzieci uwielbiają.

W kąpieli uczestniczą fajne pisaki, które barwią wannę czy kafelki. Synek choć na ogół omija szerokim łukiem wszelki łazienkowe obrządki, gdy zaproponuje wodne pisaczki, od razu wskakuje do wanny i moczy się i moczy!

Barwniki spożywcze to doskonała nauka powstawania nowych barw. Synek miał oczy jak pięciozłotówki, gdy ujrzał ,iż dwa kolory dają nam zupełnie nową barwę. To niezła nauka plastyki i powstawania w magiczny sposób nowych kolorów, które można później wykorzystać do artystycznej zabawy.

Nasz synek to nałogowy zbieracz kamieni. W domu owe znaleziska dekorujemy i malujemy, a następnie darujemy je dziadkom czy ciociom i wujkom jako gustowny, a co najważniejsze kreatywny przycisk do papieru.

Często zabieram synka na wspólne czytanie bajek w bibliotece, gdzie pod koniec zabawy są zajęcia twórcze dla maluchów. Synek aktywnie włączał się w robienie laurek czy tekturowych ramek, które kolorowo ozdabia kredkami i pisakami.

I o to właśnie nasz Twórczy Świat, który jest kolorowy niczym pastele i sympatyczny , jak bajkowy Plastuś!

Witam!

Dobrze, że moja babcia mawiała:"... ograniczone fundusze są błogosławieństwem, a nie przekleństwem. Nic tak nie zachęca do twórczego myślenia".  Dobrze, bo jej motto przydaje mi się w życiu. Gdzieś głęboko we mnie siedzi przekonanie, że nawet gdy braki w portfelu częstym gościem są, to i tak możemy z dzieciakami twórczo spędzać czas.

My lubimy rysowanie patykiem na piasku i ziemi, grę w skojarzenia, wymyślanie innych zakończeń bajek. W tle puszczamy ulubione nutki z płyt jeszcze naszych rodziców i jest naprawdę fajnie. Lubimy mieć czas po prostu na bycie ze sobą. Zauważyliśmy, że właśnie to bycie ze sobą rozkręca chęć dziecka na twórczą zabawę. Naszej małej Hani, aż świecą się oczy, gdy poznaje kolejny garnek w kuchni, czy kolejną stronę bajki razem z nami.

Zastanawiałam się nad tym, jak jeszcze motywujemy, i chyba u nas na pierwszym planie wysuwa się radość z zabawy (ciągle drzemie w nas małe dziecko), z robienia czegoś nowego, spróbowania czegoś "od innej strony" i to u nas działa.

Mam nadzieję, że w moich dzieciach pozostanie przekonanie (dzięki twórczej zabawie i znajdywaniu pozytywnych chwil), że wszelkie trudności, kryzysy, małe i duże problemy można traktować jako okazje do samodoskonalenia się i rozwoju. Mam taką nadzieję.

Mój synek jeszcze niedawno widząc kredki uciekał do innego pokoju z krzykiem. Nie pomagały prośby, nie pomagały obietnice wspólnej zabawy. Wpadłam więc na pomysł, żeby kupić farbki do malowania palcami. Okazało się to strzałem w "dziesiątkę". Synek kilka godzin spędził na malowania paluszkami kolorowych obrazków. Świetnie się przy tym bawił. Gdy nadeszło lato kupiłam w sklepie papierniczm kolorową kredę. Tak zaczęła się przygoda z malowaniem na kostce. Do dzisiaj chdonik przed domem zdobią kolorowe obrazki. Łączy to przyjemne z pożytecznym. Przyjemne, bo mile dla oka, kolorowe "bazgrolki" zdobią chodnik, a pożyteczne, ponieważ synek pokochał malowanie :)

Warto rozmawiać z dzieckiem, bo malowanie jest wspaniałe.

moje dzieciaki to już "szkolniaki" i mnóstwo świetnych pomyslow przynosza z lekcji plastyki. Nie cierpia ,gdy ja im cokolwiek narzucam , więc raczej im sugeruje niż narzucam jak mają sie bawić. Lubią kolorować, wyklejać i lepić.Najlepsza jednak dla nich zabawa jest tworzenie czegoś z niczego.Najczęściej zabawa zaczyna się ,gdy po jakims zakupie zostaje puste opakowanie, karton lub nazbiera sie troche pustych plastikowych butelek. Powstają wtedy pojazdy, budowle, roboty i jeszcze nie wiadomo co. Potem to wszystko kolorują obklejają łaczą.Naprawdę maja niesamowitą frajde i kilka godzin dobrej zabawy:)

Jestem mamą kilku - latka,

Zmotywowanie Go do twórczej zabawy, która to nie lada gratka.

A jeszcze  gdy dodatkowo na zewnątrz aura nie sprzyja,

Nad zabawą myśli moje ciało, głowa i szyja.

I nie oto chodzi, by dziecko przed telewizorem posadzić,

Ale o to,  by edukacyjnie Go rozwijać i razem z Nim się bawić.

Każda mama ma swoje sposoby by zmotywować  malucha na twórczą zabawę,

Więc ja wymienię je kilka i podam jak „ kawa na ławę”.

PORTRET DUCHA  razem robić uwielbiamy,

Ohhh jaki wtedy ubaw mamy.

Duży karton papieru przyczepiam do ściany,

A potem ten karton dobrze oświetlamy.

Synuś śmieszne pozy przybiera i zastyga tak na chwilę,

A ja w tym czasie cień na arkuszu obrysowuję.

Gotową postać dziecko koloruje,

Czy jakieś dodatkowe elementy dorysuje.

Sam decyduje o wyglądzie tego ducha,

Wtedy to od mego synka to uśmiech bucha

Od ucha do ucha.

Inna zabawa, która często u Nas jest wykonywana,

To MUMIA, którą czasem jest synek, ale częściej mama.

Wystarczy tylko kilka rolek papieru toaletowego,

I już coś się dzieje ciekawego.

Owijamy osobę z którą się bawimy,

I powoli powoli mumię zamiast np. mamy widzimy.

A na koniec zdjęcie pamiątkowe,

Podczas oglądania tego zdjęcia to można się złapać za głowe.

Kubeczkowo to taka zabawa,

Podczas której głowa pracuje sama.

Kilka kubeczków, folię, taśmę i różne ziarenka potrzebujemy,

Wypełniamy tymi ziarenkami i po tyle samo wsypujemy.

Każdy kubeczek folią zaklejamy

I odwracamy, miejsca kubeczków zmieniamy.

 Gra już rozpoczęta i par kubeczków z taką samą zawartością szukamy

W tej zabawie słuch rozwijamy i zarazem sprawdzamy.

Oczywiście o tych zabawach można pisać stron kilkanaście,

Ale te najbardziej lubiane są w Naszym domu właśnie.

Dlatego po króćce je przedstawiłam,

Z moim jak na razie krótkim (bo 4 letnim)  doświadczeniem się podzieliłam.

Najważniejsze by podczas zabawy dziecko się nie nudziło,

Ale przyznam się szczerze , że chodzi też oto by nam rodzicom było miło.

Nasze dzieci są zmotywowane,

Kiedy nie mają nic zakazywane!:)

Twórczość wtedy najlepsza wychodzi,

Choć czasem mieszkaniu to trochę szkodzi!;)

Synkowi przybory najlepsze kupuje,

Na inne mnie nie stać, innych nie kupuję!;)

Po co ma się denerwować, po co zniechęcać,

Przybory same w sobie mają zachęcać!

A jak już "warsztat" ma przygotowany,

To do pozowania staje tatuś kochany!:)

Ja wprost uwielbiam jak on mnie maluje,

Dla niego to frajda, bardzo to czuję!;)

Potem farbki na stół wyjmujemy,

I po męsku się dogadujemy,

Obietnice ojcowską mu składam,

Że mamusi nic a nic nie nagadam:),

To mu się podoba, to go motywuje,

I w malowaniu się edukuje,

A plastelinę wykladamy na ... panele,

Też w konspiracji, bo brudu wiele!;)

Dziecko ponownie zadowolone,

A umiejętności kolejne zabawą wyćwiczone!

Dlatego polecam skrajne metody,

Motywacja dobra, a w życiu trochę osłody!;)

W zasadzie to moje propozycje twórczych zabaw powoli ustępują miejsca zasakującej wyobraźni mojej córki.Ania w najprostszych rzeczach potrafi dostrzec cos niezwykłego i "ubrac" to w urealnioną postac. Np. dzisiaj pomagała mi robic naleśniki. Stała na straży mieszania ciasta. A że bardzo przejęła się rolą, częśc ciasta wylądowała na blacie. Dla mnie to były zwykłe plamy, a Ania od razu powiedziała: Zobacz mamo,jakie kudłate baranki:)". Poza domowymi zabawami, jak rysowanie i wyklejanie, córka uwielbia rysowac kredą na zewnątrz. I tak cały chodnik przed domem jest obrazem przedstawiającym zwierzątka na co dzień spotykane. Mimo,że od deszczu częsc dzieł się zmazuje, Ania przypomina o omijaniu piesków, kotków, ślimaczków.Z boku to może dziwnie wyglądac, bo idąc po chodniku czasem musimy robic dziwaczne figury. Kolejnym pomysłem podsuniętym przeze mnie, a wcielanym w życie przez Anię, jest malowanie palcami na zaparowanych szybach. Tu  moja córeczka nie wstydzi się publicznosci, bo najładniejsze dzieła wychodzą jej najczesciej w autobusach. Dodam jeszcze, że Ania nie pozwala, by niezapisane całkowicie kartki zostały wyrzucone (zadatki na ekolożkę:) ), nawet na skrawku gazety próbuje cos pisac, a świetnie tez jej wychodzi zamalowywanie krateczek w krzyżówkach:). A dzis w nagrodę za udany start przedszkolu otrzymała farbki i jej pierwszym dziełem była huśtawka namalowana na starej gazecie-nic się u nas nie marnuje;). Jutro chciałabym zaproponowac malowanie gazetowych kulek i zrobienie z nich kolorowego posłania dla lalki, oby nam to wyszlo ,a zapał do farbek niech się nie ulatnia.

Jak motywuję moją małą do twórczej zabawy? Przede wszystkim kupuję jej niewiele zabawek. Nie, to nie jest tak, że ona nie ma ich wcale, bo je ma... Niestety: jedyna wnuczka, jedyna siostrzenica... Nakazy, prośby nie pomagają. Więc są śpiewające misie, grające dżdżownice itp, itd. Tylko ja się zawsze zastanawiam: po co?

Dzieci same w sobie są bardzo kreatywne i ja mam wrażenie, że my w nich tę kreatywność zabijamy. Brutalne? Podam przykład. Dom moich rodziców. Przyjeżdża kurier z kolejną zamówioną super-hiper-edukacyjną zabawką. Pierwszy moment - rozpakowywanie z babcią - jest entuzjastyczny. Z kartonu wychodzi grający, spiewający, gadający piesek. Bobas go ogląda - poświęcając mu jakieś pięć minut, a potem wraca do swojej pasjonującej zabawy polegającej na zakręcaniu, odkręcaniu, grupowaniu nakrętek, wkładaniu ich w siebie... I spędza nad tym kolejne 25 minut. Zakrętki były "recyklingowane", piesek - szalenie kosztowny. 

Pamiętam jak my, w domu, robiliśmy ciężarówki z butelek po płynie do pułkania (ten od Kokosalu był taki miękki), szyłam ubrania lalkom (dziś firmy robią kolekcje mody lakowej i misiowej!!!), robiłam domki dla lalek z kartonu (dziś można kupić we wszyskich odcieniach różu). 

I tak sobie myślę, że oczywiście mogłabym opisać to, jak się z malutką bawię, ale pewnie powtórzyłabym wcześniejsze opisy... Rzecz jasna poświęcam jej masę czasu śpiewając, czytając, objaśniając świat. Ale to robię ja, a nie zabawki.

A zabawki? Stoją. Obok rolek po papierach toaletowych (a tak!), zakrętkach, pudełkach po moich balsamach, zużytych długopisach... I to te drugie są częściej elementem zabawy. Nie tylko mojej małej, bo podobna tendencja dotyczy też znajomych dzieci...

Wniosek: może te czasy naszego dzieciństwa, kiedy niewiele było, miały jednak pozytywny wpływ na nasz rozwój, na naszą kreatywność??? Ja jestem przekonana, że tak!!!

nie narzekamy

nie ględzimy

do rozwoju pentelem pędzimy;)

Moich dzieci już chyba specjalnie nie trzeba motywować, bo poprostu uwielbiają tworzyć ( młodsza pociecha to póki co niszczyć, ale uwielbia to :)) Należę wspólnie z mężem do rodziców, którzy zachęcają dzieci do tego aby uczyły się przez doświadczenia, nie straszne nam wybrudzenie, najważniejsza jest zabawa i doświadczenie. Tata zaraża córkę pasją fotografowania, biegając z nią po okolicy z aparatem i ucząc kadrowania, a w domu wspólnie zdjęcia zgrywają i na album córki wgrywają. Ja należed o takich mam, którym zawsze wszystko się przydaje, dla jednego pudełko po jodurcie to smieć dla mnie może doniczka dla fasolki albo domek dla jakiejś figurki :) Rodzic powinien być jak animator, który jest od tego aby zrobuić coś z niczego :) w naszym doimu powstaje wiele róznych dzieł i to farbkami, kredkami, pastelami, wyklejamy, wycinamy, tworzymy coś z niczego, ostatnio na topie jest domek dla lalek, który sukcesywnie zostaje rozbudowywany i wyposażany. Malujemy łapkami i to nie tylko po kartkach, ale równmież na starycg prześcieradłach. Jako że świat do okoła jest szary uwielbiamyu rodzinnie wyjść przed dom i malować kredami. Zbliża się jesień wspólne wyjscia do lasu czy parku też mogą sie przyczynić do twórczej zabawy ludziki z żołędzi i kasztanów, bukiety z liści a już najfajniejsze jest szuranie liśćmi. Ostatnio też twórczo w kuchni działąmy tworząc śmieszne kanapki czy piekąc cisteczka. Dziś w ramach tworczej zabawy postały figurki z masy solnej, a jutro z lupin orzechów włoskich będziemy robic biedronki :) Dzieci szybko dorastają, postarajmy sie spedzić z nimi jak najwięcej wspólnego czasu (niekoniecznie przed komputerem czy telewizorem), bo potem może być za późno, bo chwila moment dorosną. Wiadomo czy skorupka za młodu...

W artykule Rodzice i Pentel motywują do twórczej zabawy! ZAKOŃCZONY widnieje już lista zwycięzców, którym serdecznie GRATULUJEMY! 

Gratulacje kochani:)))) Zwyciężców dużo i nagrody super:)) Gratki!!!

Bardzo dziękuję i gratuluję pozostałym. 

Ojej ale jestem zaskoczona i nie mniej bardzo zadowolona - Oliwcia będzie miała taki super prezent ale się ucieszy

GRATULUJĘ pozostałym wygranej !!!

Inam się udało Sama zawsze chciałam mieć pastele, a nigdy ne miałam - będę rysować razem z córką! Dziękujemy i gratulujemy wszystkim!

dziękuję ;-)

czy ktoś już otrzymał nagrodę?  Bo ja sie doczekać nie mogę:)  

Niestety nie - Oliwcia bardzo na nią czeka Jak wyjeżdżała do swojego domku to prosiła: babciu, jak przyjdą te przybory szkolne i pastele to zadzwoń do mnie - he he he