Beznadziejna sytuacja - Forum

Prawdziwa miłość przechodzi bardzo wiele etapów i prób.. Może to po prostu zauroczenie.. Daj sobie troszkę czasu.. Zobaczy co wyjdzie.. 

Zgadzam się, ze stokrotką :) Potrzeba troszkę czasu.

tez uważam, ze potrzeba trochę czasu, moze to tylko zauroczenie, oderwanie sie od codziennej rutyny. Jak wiadomo zawsze na poczatku każdej znajomości jest bardzo fajnie, jest namiętnośc, straszna tęsknota, potem powoli zaczyna ten żar wygasać i zamieniac się w monotonie. 

mam znajoma,która rozwiodła się z meżem, zdradziła Go, potem żalowała tego bo jak straciła meża to przejrzała na oczy i stwierdziła że jednak Go kochała. Tłumaczyła się, że czuła, ze znowu była kochana przez kogoś, ktos mówił jej komplementy, zależało komus na niej itp. Myśle, że czas rozwiąże tę sytuację

czas jest najlepszym lekarstwem na wszystko...

faktycznie czas pokaże co dalej,ale są ludzie ,którym ciężko wybaczyć zdradę

Zdrada zdardą, życie życiem... tak od razu przekreślać swoje małżeństwo... a co będzie jeśli ten związek nie przetrwa bo okaże się chwilowym zauroczeniem, jak piszą inne osoby...

Warto nad tym pomyśleć... a zdrad nie pochwalam... taka jest moja dewiza życiowa... ja bym nie wybaczyła...

Ode mnie tyle - wszystkie kwiatki po pewnym czasie pachna tak samo ...

Też bym jeszcze odczekała, mężowi bym nie mówiła (to nic nie da, nie rozwiąże problemu, a jeszcze go zaostrzy), powiedziałabym o zdradzie tylko wtedy, gdy byłabym pewna, że nie chcę już dłużej być jego żoną, że odchodzę. Być może kiedyś zrozumiesz, że to mąż jest miłością Twojego życia i z nim chcesz być, a w tym momencie lepiej żeby nie wiedział o wielokrotnej zdradzie, bo zwiazku prawdopodobnie nie da się uratować. Póki co, skoro, nie potrafisz zerwać z przyjacielem, męcz się sama w tej sytuacji. Kłamstwa, potajemne spotkania i tak wykończą Cię psychicznie i fizycznie ... pewnego dnia stwierdzisz, że dłużej już nie możesz i wtedy będziesz musiała podjąć decyzję co dalej.

Zdrada zawsze jest zdradą. Choćbyśmy nie wiem jak tłumaczyły/li sobie zdradę wielką miłością, tęsknotą i i innymi uczuciami. Zawsze winą obarczamy osobę zdradzaną. Że nas nie rozumie, że nas już nie kocha, że jest nieczuła i oziębła. Tłumaczymy też niezgodnością charakterów, która często jest powodem do rozwodów.

A do ch....y , popracujcie młode dziewczyny nad Waszym małżeństwem. Nie oczekujcie tylko ochów i achów ze strony męża.

Wiem, że bycie żoną i matką jest trudne. I nie staję po stronie mężów. Ale obserwuję wśród młodych kobiet taki ogromny stosunek roszczeniowy do małżeństwa.  Często mąż traktowany jest jak bankomat i towarzysz do rozrywki.

Nie mówię, Że jest tak zawsze, ale...często i coraz bardziej często.

Nie ma idealnych facetów. I nie ważne czy to jest mąż czy kochanek. Każdy z nich gdy chce coś osiągnąć staje na wysokości zadania i zachowuje się i mówi tak jak my tego oczekujemy. 

Nie od dziś prawdą jest, że w małżeństwie pierwsze skrzypce gra kobieta. I jak ona gra tak mąż tańczy. 

I jak fałszuje i gra w innej orkiestrze, to niech ma do siebie pretensje. A jeśli zdarzy się, że to zauważy sama, to powinna sama to szybko naprawić. 

Miłość, to nie tylko seks i pieniądze. To bardzo, bardzo często przywiązanie, szacunek, przyjaźń i dobroć. I często kłopoty i brak pieniędzy.

Jest takie przysłowie: zgoda buduje , niezgoda rujnuje. Często je powtarzam mężowi gdy on cieszy się, że jesteśmy takim dobrym małżeństwem. A jak to jest naprawdę, to tylko ja wiem. Wiem ile musiałam stoczyć walk i potyczek aby ono było takie jakim jest obecnie. I nie wierzę i nie udaję, że już walkę mam za sobą i jest cacy. 

A jeśli chodzi o beznadziejność. Trzeba zdobyć się na radykalny krok. Skończyć z romansem. Od zaraz !!!!

Dla swojego, dla dziecka i męża spokoju!!!! Kochanek sobie poradzi!!!!

A mężowi o tym nie mówić!!!!! Choćby nie wiem jak język swędział .

Duniu, bardzo mądra kobieta z ciebie! Bardzo dobrze to ujęłaś. 

Małżeństwo i miłość to misja Zgadzam się z Wańdzią to co napisała

Bardzo mądre słowa. Pozwoliłam sobie zaznzczyć 3 zdania. Od początku małżeństwa to ja byłam tą która odzywała się jako pierwsza po kłótni, starałam się aby w domu stworzyć prawdziwą rodzinną atmosferę. Sama na siebie zarabiam i nigdy nie traktowałam męża jako bankomatu.

A teraz nie chcę juz walczyć, nie zależy mi na tym aby okazać mężowi czułość i uwagę, jak to było kiedyś.

Wiem jedno, gdybym to teraz miała podjąć decyzję o małżeństwie, zostałabym singielką.

To jest skomplikowane,  mając dziecko, wspólny dom i mnóstwo wspólnych spraw nie jest proste aby od tak zrezygnować ze wspólnego życia.   Nie czuję się dumna z powodu zdrady.. Zaplątałam się w moich uczuciach, wiem że cokolwiek zrobię kogoś zranię.

Zabrnęłam za daleko, za długo żyję w kłamstwie. Nie mam siły , chyba potrzebuję pomocy psychologa

Dasz sobie radę! Samo uświadomienie sobie samej sytuacji to już spory sukces! Na wszystko trzeba czasu..aby się wszystko samo poukładało, by posklejały się rany. Daj sobie czas. A wszystko się odbrze ułoży, jeszcze się  tego kiedyś pośmiejesz..

Życie czasami stawia nam skmplikowane sytuacje..