Susan Tollefsen jest najstarszą bryttyjską kobietą, która poddała się zapłodnieniu in vitro. Zaszła w ciążę w wieku 57 lat. Wielu krytykowało jej decyzję o poznym macierzyństwie. Wiekszość twierdziła, że jest zbyt stara, żeby zostać matką . Jednak te krytyki nie docieraly do niej, chec posiadania dziecka byla silniejsza.
Tollefsen zdecydowała się na późne macierzyństwo, gdyż była przekonana, że w razie problemów zdrowotnych dzieckiem zajmie się jej 11 lat młodszy partner Nick Mayer. Para jednak rozstała się. Tymczasem matka przyznała, że część zarzutów, które słyszała pod swoim adresem odnośnie zapldnienia in vitro, w tak poznym wieku, okazały sie trafione.
Obecnie jest ona najstarszą samotną matką w Wielkiej Brytanii. Choć przyznała, że dziecko to najlepsza rzecz, która przytrafiła jej się w życiu, to wychowywanie corki w tym wieku przysparza jej wielu trudności. Emerytka popiera fakt, że powinno się wprowadzić limit wiekowy dla zabiegów in vitro i zabraniać, a przynajmniej zniechęcać do nich osoby powyżej 50 roku życia.
Kobieta powiedziała, że niczego nie żałuje. Jednak jest zgodna do tego, że powinny istnieć przeciwwskazania do wychowywania/posiadania dzieci w poźnym wieku. Jak powiedziała: "Robię się smutna, kiedy uświadamiam sobie, że mój czas ucieka. Gdybym mogła zmienić jedną rzecz w moim życiu, zdecydowałabym się na urodzenie dziecka wcześniej. Chciałabym patrzyć, jak Freja dorasta, bierze ślub i ma swoje dzieci. Robię wszystko, żeby wychować ją na osobę całkowicie niezależną. Jednak wizja tego, że umrę, gdy będzie jeszcze młoda, łamie mi serce."
Źródło: www.wp.pl
Co wy na to? Faktycznie powinno sie zabraniac ludziom w poznym wieku posiadania swoich wlasnych upragnionych dzieci. A moze powinni adpotowac dziecko? Czy chec posidania dziecka w tak poznym wieku to nie akt desperacji, ktory mialby uchronic takich ludzi przed samotnoscia. Czy moze to wywloac traume na psychice dziecka takich "dojrzalych" (doslownie i w przenosni) rodzicow.
