Kiedy twoje dziecko ma coś do powiedzenia...

Dziecko zaczyna się z nami komunikować  już wkrótce po porodzie. Uśmiecha się , krzywi, płacze i wierci się. Gdy przekracza trzy miesiące, zaczyna nas słuchać. Odwraca główkę w stronę słyszanych głosów i obserwuje twarze. Siedmiomiesięczne niemowlę wymawia już pierwsze sylaby  i reaguje na dźwięk swojego imienia. Nauka mówienia to powolny proces. Przez pierwsze trzy lata maluch przyswaja coraz to nowe wyrazy. Możliwe jest jednak przyspieszenie procesu nauki mowy poprzez codzienne wykonywanie prostych czynności.

Ja pomóc dziecku mówić?

• Zacznijmy od obserwowania swojego dziecka, aby nauczyć się odczytywać sygnały, jakie do  nas wysyła.

• Słuchajmy gaworzenia dziecka i powtarzajmy za nim poszczególne dźwięki. Maluchy próbują naśladować dźwięki wydawane przez rodziców.

• Rozmawiajmy dużo z niemowlakiem i pozytywnie reagujmy na wszelkie jego próby nawiązania z nami kontaktu werbalnego. Powtarzając wypowiedziane przez niego sylaby, zachęcamy go do mówienia.

• Mówmy do dziecka pełnymi zdaniami i starajmy się jak najczęściej być narratorami tego co robimy. Komentujmy wszystko co się wokół dzieje. Dziecko błyskawicznie dostrzega kontakt między mową a konkretnymi przedmiotami czy czynnościami.

• Musimy nauczyć się gaworzenia własnego dziecka. Nawet jak nie od razu go zrozumiemy, poświęcajmy mu jak najwięcej czasu.

• Znajdźmy czas na czytanie dziecku  książek.

• Mówmy do dziecka poprawnie językowo, gdyż to jak do niego mówimy ma bardzo duży wpływ  na rozwój jego mowy i dostarcza prawidłowych wzorców wypowiedzi. Rodzice muszą mówić poprawnie. Nie mogą pozwolić sobie na powtarzanie wytworów językowych dziecka. To przecież nie rodzice mają się uczyć mowy od dziecka, ale dziecko od rodziców.

•  Pamiętajmy też o tym, że do dziecka należy mówić powoli i wyraźnie.

•  Dostarczajmy bodźców dźwiękowych, śpiewajmy, nućmy piosenki, słuchajmy bajek dźwiękowych i uspokajającej muzyki.

• Obserwujmy dziecko czy reaguje na dźwięki z otoczenia. Ponieważ dobry słuch jest warunkiem rozwoju mowy. Przypatrujmy się, czy malec odwraca głowę w kierunku źródła dźwięku, reaguje na odgłos dzwonka lub telefonu. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości należy zgłosić się do pediatry i poprosić o skierowanie na badanie słuchu.

• W momencie nauki chodzenia  zazwyczaj pojawia się zastój  w mówieniu dziecka. Przeczekajmy to cierpliwie. Po opanowaniu sztuki chodzenia  dziecko znów wraca do pilnej pracy nad mową.

• Opóźniony rozwój sfery ruchowej lub jej zaburzenia, spowalniają rozwój mowy. Jeśli  dziecko zaczęło chodzić później niż jego rówieśnicy, istnieje bardzo duże prawdopodobieństwo, że również zacznie później niż oni mówić.

• Rozwojowi mowy  bardzo sprzyja karmienie piersią.  Ssanie piersi przez dziecko to świetne  ćwiczenie języka, warg i policzków. Podczas picia mleka matki niemowlę uaktywnia cały narząd artykulacyjny.

• Nie gaśmy w dzieciach chęci do mówienia. To naturalna skłonność każdego malucha. Pozwólmy mu opowiedzieć co przeżyło podczas zabawy lub bajkę, którą obejrzało. Niech podzieli się z nami wrażeniami z przedszkola lub pofantazjuje  na temat niedoczytanego przez nas opowiadania.

• Nie każmy dziecku powtarzać wielokrotnie wyrazów, gdy źle wymawia jakąś głoskę. Utrwalamy w ten sposób złą wymowę dziecka. Często to dotyczy głoski „r”. Nie karzmy też dzieci za złe wypowiadanie głosek , gdyż hamujemy  ich chęć do mówienia

• Nie  zmuszajmy dziecka leworęcznego do pisania prawą ręką w okresie kształtowania się mowy. Zaburza to funkcjonowanie mechanizmu mowy, co w konsekwencji może doprowadzić do jąkania dziecka.

• Jeśli u malucha zauważymy opóźniony rozwój mowy, warto wybrać się do logopedy i pomyśleć o zapisaniu go do przedszkola lub na  pomocne zajęcia. Grupa rówieśnicza mobilizuje  dziecko do mówienia i stwarza wiele sytuacji  rozwijających jego mowę.

ZOBACZ RÓWNIEŻ:

Cudowny kontakt z dzieckiem>>

Jak zająć dziecko, gdy musimy coś zrobić?>>